Co jest głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego P. Herseya, A. i K.H. Blancharda?
Przywództwo sytuacyjne, opracowane przez Paula Herseya, Kennetha Blancharda i Deweya Johnsona, jest jednym z najważniejszych modeli zarządzania, które skupia się na dostosowaniu stylu przywództwa do potrzeb i umiejętności pracowników. Głównym założeniem tego podejścia jest to, że nie ma jednego idealnego stylu przywództwa, który pasuje do wszystkich sytuacji. Zamiast tego, przywództwo powinno być elastyczne i dostosowywać się do zmieniających się okoliczności.
1. Diagnoza umiejętności i gotowości pracowników
Pierwszym krokiem w przywództwie sytuacyjnym jest dokładna diagnoza umiejętności i gotowości pracowników. Przywódca musi ocenić, jak dobrze pracownicy radzą sobie z danym zadaniem oraz jak bardzo są gotowi do jego wykonania. Na podstawie tej oceny, przywódca może dostosować swój styl przywództwa, aby zapewnić odpowiednie wsparcie i kierowanie.
2. Dopasowanie stylu przywództwa
Kolejnym krokiem jest dopasowanie stylu przywództwa do umiejętności i gotowości pracowników. Przywódca może zastosować cztery różne style przywództwa: dyrektywny, perswazyjny, partycypacyjny i delegujący. Wybór odpowiedniego stylu zależy od poziomu umiejętności i gotowości pracowników. Na przykład, jeśli pracownik jest nowy w danej roli i potrzebuje jasnych instrukcji, przywódca może zastosować styl dyrektywny. Natomiast, jeśli pracownik jest doświadczony i gotowy do samodzielnego działania, przywódca może zastosować styl delegujący.
3. Monitorowanie i dostosowywanie
Przywództwo sytuacyjne zakłada, że przywódca powinien stale monitorować postępy pracowników i dostosowywać swój styl przywództwa w razie potrzeby. Jeśli pracownik radzi sobie dobrze i jest gotowy do większej odpowiedzialności, przywódca może zwiększyć stopień delegacji. Z drugiej strony, jeśli pracownik napotyka trudności, przywódca może zastosować bardziej dyrektywny styl i udzielić mu większego wsparcia.
Podsumowanie
Przywództwo sytuacyjne P. Herseya, A. i K.H. Blancharda jest podejściem, które zakłada dostosowanie stylu przywództwa do umiejętności i gotowości pracowników. Głównym założeniem tego podejścia jest to, że nie ma jednego idealnego stylu przywództwa, który pasuje do wszystkich sytuacji. Przywódca powinien diagnozować umiejętności i gotowość pracowników, dopasowywać swój styl przywództwa oraz monitorować i dostosowywać go w razie potrzeby. Przywództwo sytuacyjne jest elastycznym modelem zarządzania, który pozwala na efektywne kierowanie zespołem w różnych sytuacjach.
Głównym założeniem przywództwa sytuacyjnego według Herseya i Blancharda jest dostosowanie stylu przywództwa do poziomu dojrzałości podwładnych.
Link tagu HTML: https://tuts.pl/
